Antoinette over ‘Nooit meer’

Ik pink niet gauw een traantje weg bij een boek, maar Coleen Hoover heeft het voor elkaar gekregen met haar boek ‘Nooit meer’. Ik dacht een heerlijke zwijmel roman te gaan lezen, maar kwam er al snel achter dat dit boek zoveel meer was, een gevoelig en hartverscheurend liefdesverhaal. En dat liefde en haat heel dicht bij elkaar kunnen liggen. Aan de mooie cover kun je eigenlijk al zien dat de eens zo mooie orchideeën bloemen uiteindelijk in duizend stukjes kapot zijn gemaakt en dat is al een kleine voorbode naar het verhaal.

Lily heeft een niet zo’n leuke jeugd gehad, ze heeft met lede ogen moeten toezien dat haar vader haar moeder regelmatig mishandelde. Maar tegen de tijd dat ze volwassenen is lijkt het leven haar gunstig gezind, ze gaat haar droom achterna en opend haar eigen bloemenwinkel. En in de liefde gaat het haar ook voor de wind want ze leert Ryle kennen, een knappe, humoristische neurochirurg. Ze hebben het leuk samen en gaan trouwen. Je leest over Lily als ze volwassenen is, maar door middel van de dagboeken uit haar jeugd, lees je ook over Lily als tiener en over haar ontmoeting met de ‘zwerver’ Atlas. En hoe die vriendschap verlopen is en als een rode draad door het boek verweven is. Verder wil ik eigenlijk niet vertellen hoe het verder gaat, anders verklap ik teveel. Dus als je nieuwsgierig bent geworden zou ik zeker dit boek gaan lezen. Hij krijgt van mij zeker ⭐⭐⭐⭐⭐ sterren.