Jawayriya over ‘Vrijgevochten’

Femke Roobol is een nieuwe auteur voor mij, nog nooit eerder heb ik iets van haar gelezen. Toen ik over dit boek hoorde raakte ik dus ook wel een beetje nieuwsgierig, aangezien ik het onderwerp wat hierin is verworven toch wel heel interessant vind.

Vrijgevochten is een historische roman, het speelt zich af in Leiden 1783 en draait om Cornelia en Severijn. Twee personen wie vanaf hun kindertijd al bevriend zijn. Alleen verloopt hun vriendschap niet zonder complicaties, dit komt namelijk door een groot standenverschil tussen de personen. Severijn wordt hierom dus ook uiteindelijk naar Londen gestuurd en terwijl hij weg is sluit Cornelia zich aan bij de patriotten (voor degene die niet weten wat/wie patriotten waren, ze waren de ‘tegenpartij’ van de orangisten/oranjegezinden en stonden dus niet achter de Oranjes).

Ik moet eerlijk toegeven dat dit boek niet was wat ik had verwacht, ik had verwacht dat ik dit boek haast meteen wel leuk zou vinden. Maar dat was niet zo. De hoofdstukken voelden lang aan en ik had vaak moeite met het bijhouden van de aandacht. Daarnaast schrijft Roobol ook enorm gedetailleerd en beeldend. Het is net alsof je zelf aanwezig bent en er midden in zit, wat dus aan de ene kant heel fijn is, maar als je al moeite hebt met in het verhaal komen is dit nogal vervelend. Het duurde voor mij ongeveer 4 a 5 hoofdstukken voor ik echt in het verhaal zat en aan Roobol’s schrijfstijl was gewend.

Je leest door het boek heen over de ontwikkelingen van Cornelia en Severijn’s vriendschap, maar krijgt tegelijkertijd ook de rijke geschiedenis van Leiden (De Republiek) mee, daarnaast lees je ook over het rijkere Londen. Het gedetailleerd vertellen en beschrijven helpt hier heel erg bij. Ook kan je zien dat Roobol goed onderzoek heeft gedaan voor dit boek, wat dus ook heel fijn is.

Doordat ik het moeilijk vond om in de eerste paar hoofdstukken te komen (en ik die meestal toch wel cruciaal vind) geef ik het helaas geen 5 sterren. Ook ben ik van mening dat dit boek je echt moet liggen, maar ook de schrijfstijl moet je maar net liggen. Ik ben zelf een fan van een iet wat minder beschrijvende en gedetailleerde schrijfstijl, en zou dit boek als ik het niet als recensie exemplaar had gekregen al voor hoofdstuk 4 hebben neergelegd, het zou voor mij dan een DNF zijn. Of ik boek 2 ooit zal oppakken weet ik niet, wellicht ooit. Al met al ben ik blij dat ik heb doorgezet, en geef dit boek daarom dus ook 3.5 van de 5 sterren.

Sterren: ⭐⭐⭐.5