Mireille over ‘Vraag het aan Veerle’

Omdat ik de schrijfstijl van de Happy in de Hofstad super vond, kon ik het niet nalaten ook dit boek van Renée Olsthoorn te lezen. Het verhaal is luchtig, maar niet té, grappig, maar niet té en eigentijds geschreven. De stijl is vlot, pakkend en je zit meteen in het verhaal. Een waarschuwing: als je leest, blijf je doorlezen. Ik las dit boek dan ook in een weekend uit.

Het verhaal gaat over de avonturen van de 23-jarige Veerle. Serieuze en minder serieuze onderwerpen worden aangekaart. Ook heeft Veerle een handvol leuke vriendinnen bij wie ze haar hart kan luchten. Bijvoorbeeld over haar vervelende ex die gewoon irriteert. Het verhaal is laagdrempelig, heeft redelijk korte hoofdstukken en is ook nog heel herkenbaar geschreven: iedereen heeft of wilt zulke vriendinnen, of (her)kent iemand als het ex-vriendje. De humor is goed gedoseerd.

Ik merkte dat ik automatisch meezong met de fragmenten van liedjes die door het hele verhaal voorkomen. Uiteindelijk hield ik behalve een echt ‘feelgood’ gevoel, ook een leuke playlist over aan dit verhaal. Ik ben dan ook erg benieuwd naar het verhaal van haar vriendin Zoë in deel 2.