Raelyn over ‘Betoverend Toscane’

08-09-2021

Het verhaal

In Betoverend Toscane gaan zeven Nederlandse vrouwen op vakantie in Toscane om daar een beeldhouwcursus te volgen. Iedereen draagt een eigen verhaal en reden met zich mee om deze cursus te volgen. Zo heb je de twee zussen Chloë en Tanja, die meer tijd met elkaar willen doorbrengen, maar dat plan loopt in de soep wanneer Chloë een knappe italiaan tegen het lijf loopt. Is er Baukje die rust wil hebben van haar ex-man die haar niet lost wil laten en haar dus ook niet met rust laat. Heb je Fenna die samen met haar man komt, die zelf andere dingen gaat doen, en er moeite mee heeft dat al haar kinderen nu uit huis zijn. Anouk die heel graag haar hart wil volgen en meer wil met beeldhouwen dan alleen als hobby, maar het nog niet aandurft. En heb je Susan, de oudste van het stel, die nadat ze onlangs weduwe is geworden haar leven weer goed op de rit wil krijgen. Natuurlijk heb je ook nog Heidi die deze cursus geeft en spanning ervaart om alle in goede banen te leiden en het iedereen naar zijn zin te maken. Naast het beeldhouwen vieren alle vrouwen natuurlijk ook allemaal vakantie in Toscane en is het natuurlijk de beste tijd om te werken aan hun problemen.

De personages

Dit verhaal bevat natuurlijk vrij veel personages met allemaal een eigen persoonlijkheid en verhaal. Nu gaan ze niet zonder reden met elkaar naar Toscane, maar voor een workshop beeldhouwen onder leiding van Heidi. Heidi is een vrouw die deze beeldhouwworkshops vaker geeft, maar is toch steeds zeer gespannen of alles wel goed zal lopen en of iedereen het wel naar zijn zin heeft.

De eerste die ook meekomt is Susan, ze is de oudste van het stel en probeert met deze vakantie en workshop haar leven weer goed op te pakken na het overlijden van haar man. Ze geeft veel adviezen aan de andere vrouwen en is een echte steun als iemand iets heeft.

Nog twee mensen die meekomen zijn Fenna en haar man, hoewel haar man allemaal andere dingen gaat doen in Toscane komt Fenna voor de derde keer naar de beeldhouwworkshop. Fenna heeft het er moeilijk mee dat al haar kinderen nu uit huis zijn en wil echt weer eens iets gaan doen, behalve alleen thuiszitten. Haar man snapt het probleem echter niet zo goed, wat dus zorgt voor allemaal spanningen in hun relatie.

De twee zussen Tanja en Chloë komen voor het eerst naar de workshop, waar vooral Tanja heel erg naar uitkijkt. Ze wil weer eens echt een zussenvakantie houden en veel met Chloë optrekken. Dat plan valt echter in duigen wanneer Chloë een knappe italiaan tegenkomt en al haar tijd met hem gaat besteden. Iets wat Tanja wel kan begrijpen, maar toch ook moeilijk vindt, want dit was niet de vakantie die ze voor ogen had.

Anouk werd door haar vriendin Margje hiernaartoe meegenomen. Haar man thuis vond het ook een goed idee, zodat Anouk echt weer eens iets leuks kond doen, in plaats van alleen maar voor de kinderen zorgen. Hij wil graag dat ze zichzelf niet meer wegcijfert en echt iets gaat doen met het beeldhouwen. Anouk vind het zeer moeilijk om haar man en kinderen thuis achter te laten en komt dan ook zeer gespannen aan in Toscane.

Als laatste komt ook Baukje mee, zij heeft deze reis gepland om even weg te vluchten van haar ex-man die haar niet los kan laten. Haar zoon blijft die tijd bij hem, maar na aankomst in Toscane blijkt al dat Baukje niet zo makkelijk van hem afkomt, aangezien haar ex-man over alles naar haar belt.

Mijn mening

Ik heb best wel een tijdje nagedacht over het schrijven van mijn mening hierover, omdat ik het zelf ook niet helemaal goed kon plaatsen. In eerste instantie vind ik het namelijk echt een heel leuk boek, maar voor mijn gevoel zat er op sommige momenten net wat meer potentie in dat er niet helemaal is uitgehaald. Nu wil ik dus wel al mijn punten goed uitleggen (ook positief natuurlijk want die zijn er zeker ook) hierdoor wordt deze recensie waarschijnlijk wat langer dan normaal.

Dit boek is natuurlijk een feelgood en zo weet je aan het begin al dat wat er ook gebeurt het goed zal komen. Nu werd aan het begin vrij snel duidelijk wat iedereen voor problemen met zich meedroeg en ook wat eraan gedaan zou kunnen worden. Alleen nog wachten tot het ook in gang zou worden gezet en er resultaten zouden komen. Iets wat ik op zich best wel fijn vond, want dat maakt dit een licht boek om te lezen, wat vooral leuk is ja een heel zwaar boek of gewoon even lekker tussendoor.

Nu vond ik het begin ook wel een beetje rommelig, je volgt alles via een alwetende verteller en al vrij snel heb je kennisgemaakt met alle personages. Voor mijn gevoel ging dit vrij snel door elkaar heen en ik heb best wel wat moeite gehad om die schakel tussen de verschillende personages goed te volgen. Vooral omdat het soms ook maar een kleine alinea was en je daarna meteen weer overging naar een ander personage. Voor mijn gevoel hadden sommige scènes dieper uitgewerkt kunnen worden, zodat je langer bij hetzelfde personage bleef en je ook meer van iedereen kwam te weten. Nu bleven sommige dingen voor mijn beleving nog wel eens vaag.

Iets anders wat op mij soms ook wat raar overkwam was de tijd in het boek. Op den duur was het namelijk al bijna het einde van de week en moest ik nog zo’n half boek. Op dat punt begon de tijd ook ineens veel langzamer te gaan en werd er weer meer behandeld dan in het begin van het boek. Voor mij begon het boek dan ook als een sneltrein en remde het daarna af om toch nog andere dingen ook te benoemen en goed uit te werken. In mijn mening had het allemaal misschien wel iets stabieler kunnen gaan met de tijd en snelheid in het verhaal.

Verder vond ik de personages allemaal stuk voor stuk interessant om over te lezen (al had ik soms best wel eens net wat meer willen weten), maar was het misschien toch net iets te veel om ze allemaal een soort hoofdrol te geven. Ik denk dat als er net wat minder personen waren geweest, ik meer had kunnen bonden met de verschillende personages in het boek. Al zou ik dan ook weer niet per se weten wie ik dan het minst interessant vond in het verhaal. Iedereen had namelijk wel echt een eigen verhaal en was na de introductie ook apart van elkaar te herkennen.

Buiten de dingen dat dit verhaal voor mijn gevoel net wat langer had moeten zijn, om de verschillende onderwerpen net wat beter te kunnen belichten en om de personages beter te leren kennen, vond ik het echt een leuk boek om te lezen. Het verhaal las lekker snel weg en je zit er ook echt meteen in.

De setting is goed beschreven en daardoor krijg je zelf tijdens het lezen ook een echt vakantiegevoel. De hoofdstukken zijn allemaal aan de vrij korte kant, wat het makkelijk maakt om echt even snel tussendoor een hoofdstukje weg te lezen. Verder is de schrijfstijl heel duidelijk en maakt de schrijver geen gebruik van hele moeilijke, lange zinnen. Hierdoor hoef je ook niet je volle aandacht te gebruiken om de tekst te begrijpen.

Ook vind ik het heel erg leuk dat het verhaal niet eindigt in Toscane, maar dat je alle vrouwen ook nog even volgt in Nederland, dat gaf echt een mooie afsluiting van het verhaal.

Conclusie

Betoverend Toscane is een hele leesbare chicklit, geschreven om echt even tussendoor te lezen. Het boek is niet super lang en de hoofdstukken lekker kort, verder zitten er niet veel lagen in het verhaal en valt alles daardoor goed te volgen. Het boek leest lekker weg en laat je echt even een vakantiegevoel ervaren.

>